Vandaag zou de opa van Mathieu 89 jaar geworden zijn. Geboren op 15 april 1936, leeft hij voort in de herinneringen van iedereen die hem kende en liefhad. Hoewel hij fysiek niet meer bij ons is, is zijn aanwezigheid nog altijd voelbaar — in de verhalen die worden verteld, in de gewoontes die hij doorgaf, en in de stille momenten waarop je hem mist.
Een verjaardag in de hemel is een moment van reflectie. Het is een dag waarop we stilstaan bij wie hij was: een man van karakter, vol warmte, wijsheid en humor. Hij had een unieke manier van kijken naar het leven, altijd met een vleugje nuchterheid en een hart dat openstond voor anderen. Opa’s lach kon een kamer vullen en zijn adviezen blijven een kompas voor velen.
Voor Mathieu was zijn opa meer dan alleen een grootvader. Hij was een voorbeeld, een steunpilaar, een vriend. De band tussen hen was bijzonder; gevuld met kleine rituelen, gesprekken die je bijblijven en herinneringen die nu des te kostbaarder zijn. Denk aan de zondagochtenden, wandelingen in het park, of het samen kijken naar oude films. Elk moment draagt nu een gouden randje.
Hoewel het gemis groot blijft, brengt deze dag ook dankbaarheid. Dankbaar voor de jaren die ze samen mochten beleven. Voor de lessen die opa onbewust gaf, de liefde die hij uitstraalde, en de geborgenheid die hij creëerde. Het is een troost te bedenken dat liefde de dood overstijgt. Dat je iemand kunt blijven liefhebben, zelfs als je hem niet meer kunt aanraken of horen.
Vandaag brandt er misschien een kaarsje, wordt er een foto neergezet of gewoon even gedacht aan hem, in stilte. Want sommige mensen laten zo’n diepe indruk achter dat ze nooit helemaal weg zijn. Ze leven voort in de manier waarop je lacht, denkt of leeft. En in Mathieu leeft opa voort, elke dag opnieuw.
Happy birthday in heaven, opa. Jouw leven was een zegen, jouw herinnering een kostbaar geschenk. 89 jaar geleden begon jouw verhaal — en dat verhaal leeft verder, in liefde, in herinneringen, en in alles wat je hebt nagelaten.